Σκέψεις για μερικές καινοτομίες στο νόμο για την Αυτοδιοίκηση Καθώς προχωρά η διαβούλευση για προτάσεις για ορισμένες αλλαγές που ενδέχεται να βοηθούν στη σχετική συζήτηση. Θέσπιση ορίου δύο θητειών κατ’ ανώτατο όριο για κάθε αιρετό αυτοδιοικητικό αξίωμα. Η μονοπώληση της αντιπροσώπευσης των πολιτών από μια στενή κάστα επαγγελματιών πολιτικών είναι πηγή κακοδαιμονίας, διαφθοράς και πελατειακών σχέσεων. Η εναλλαγή προσώπων θα βοηθήσει στην αντιμετώπιση αυτών των φαινομένων. Καθιέρωση ασυμβίβαστου μεταξύ εκτελεστικών και μη οργάνων. Οι αντιδήμαρχοι (αντιπεριφερειάρχες) δε θα πρέπει να είναι μέλη του δημοτικού (περιφερειακού) συμβουλίου, που ελέγχει της πράξεις τους. Συναφής είναι και η ιδέα να απαγορευτεί σε…

  του Παναγιώτη Παστουσέα* Με αφορμή τις διαπραγματεύσεις για την επίλυση του θέματος της ονομασίας των Σκοπίων, ξεφύλλισα ξανά το βιβλίο που πολλοί από εμάς διαβάσαμε στα παιδικά μας χρόνια, «Στα Μυστικά του Βάλτου». Όπως είναι γνωστό η ιστορία του βιβλίου εξελίσσεται στην λίμνη των Γιαννιτσών, που αργότερα αποξηράνθηκε και στην οποία λαμβάνουν μέρος συγκρούσεις μεταξύ των Ελλήνων και των Βουλγάρων Κομιταζίδων Εξαρχικών που είχαν σκοπό την Βουλγαροποίηση των χριστιανικών πληθυσμών και την επιβολή στα χώρια της Μακεδονίας (τότε μέρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας) της Βουλγαρικής Εξαρχίας. Η Οθωμανική Αυτοκρατορία, προφανώς κατόπιν πιέσεων της Ρωσίας που έπαιζε τότε το χαρτί του…

  Η Ημαθία έδωσε μεγάλο φόρο αίματος στον Μακεδονικό Αγώνα για την φυσική επιβίωση του Ελληνόφωνου, Σλαβόφωνου και Βραχύφωνου Ελληνισμου στα πάτρια εδάφη. Υπάρχουμε σήμερα ελεύθεροι χάρη στους αγώνες αυτών των ανθρώπων. Οι παππούδες όντας αγράμματοι οι περισσότεροι στα χωριά με μπροστάρηδες τους παπάδες, τους δάσκαλους, τους προύχοντες και τους Μητροπολίτες μας, κατόρθωσαν βιώνοντας διώξεις, σφαγές, λεηλασίες και πυρπολήσεις των χωριών τους, να κρατήσουν όρθιο τον Ελληνισμό σε αυτή την Μακεδονική γη, μέχρι την απελευθέρωση της το 1912. Δεν εκβουλγαρίστηκαν, παρόλα τα δεινά τους. Στην φωτογραφία των παλαιμάχων, μπροστά, εικονίζεται ο Ιερέας Κων/νος Παπακωνσταντίνου (παλιό επίθετο Βενιόπουλος), από το Ρουμλουκιώτικο…

  Ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας μας, έμαθε να αντιμετωπίζει τις προκλήσεις μένοντας κρυμμένη πίσω από συλλογικότητες και ξεπερασμένα σύμβολα, προκειμένου να συνεχίζει να αρνείται την πραγματικότητα, που όλο της χτυπάει την πόρτα, αλλά κανείς δεν της ανοίγει. Αντίθετα, σε κάθε χτύπημα της εξώθυρας, ξεφυτρώνει κι ένας ακόμα ‘’πολιτιστικός’’ σύλλογος. Σε κάθε θανατηφόρο τροχαίο στους δρόμους μας, κι ένα εκκλησάκι. Και όλα αυτά ως τρόπος διαφυγής από το πραγματικό. Αλήθεια, πόσο μας βοήθησαν όλα αυτά να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις της εποχής μας; Αν κρίνουμε από τις αντιδράσεις, ελάχιστα. Μάλλον συνεχίζουμε ακάθεκτοι: Όσο περισσότεροι σύλλογοι, τόσα περισσότερα λάβαρα άρνησης. Όσο περισσότερα…

Όταν οι λέξεις, οι προτάσεις και τα επιχειρήματα αντικαθίστανται από κλωτσιές, μπουνιές, βρισιές και γρυλλίσματα, τότε καταλαβαίνεις ότι κάτι ιδιαίτερο έχει αυτή η δημοκρατία στην οποία ζούμε. Είναι «ελληνική». Είναι η δημοκρατία που υπάρχει μόνο κατ’ όνομα και της λείπει η ουσία. Είναι η δημοκρατία που λείπει από την κοινωνία μας, από την γειτονιά μας ακόμα και από την οικογένεια μας. Η δημοκρατία που προτιμά να χειραγωγεί και όχι να μορφώνει, που επιτρέπει τις μισαλλόδοξες ιδέες να βρίσκουν χώρο και ευήκοα ώτα σε απογοητευμένους ή απαίδευτους ανθρώπους. Η δημοκρατία που δεν επιβεβαιώνει το σκοπό της και δεν υπηρετεί τις ιδέες…

Είναι βέβαιο ότι σε μια ευνομούμενη πολιτεία, επιβάλλεται  σε τακτά διαστήματα να γίνεται μια συζήτηση γύρω από την "θέση" της τοπικής αυτοδιοίκησης , να ελέγχεται η μέχρι τότε απόδοση και να εισάγονται νέες αντιλήψεις,με απώτερο σκοπό την βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών . Θέματα βεβαίως πρέπει να είναι, η νέα ενδεχόμενα δομή της, οι αρμοδιότητες που θα έπρεπε να περάσουν  σ αυτήν και φυσικά η παράλληλη οικονομική στήριξη για την εφαρμογή των νέων αρμοδιοτήτων. Η συζήτηση που άνοιξε για την αυτοδιοίκηση πόρω απέχει από τα προαναφερθέντα. Η αναμόχλευση του θέματος έχει πολύ απλά να κάνει με το να αποκτήσει ο Συριζα…

Του Νίκου. Β. Σουρλόπουλου Η εποχή που ο υποψήφιος δήμαρχος φάνταζε κάτι διαφορετικό στα μάτια των πολιτών, με εκείνη την αύρα μεγαλοπρέπειας να τον περιβάλει, ειδικά αν είχε και το «χρίσμα» κάποιου κόμματος, έχει περάσει, ή βρίσκεται σε πορεία αποδόμησης. Είναι η πρώτη φορά εδώ στο δήμο Αλεξάνδρειας, που οι υποψήφιοι αντί να είναι δέκτες ενός ενθουσιασμού από τους πολίτες, όπως θα ήταν το φυσιολογικό, να δέχονται μια πρωτόγνωρη αμφισβήτηση - ίσως άδικα κάποιες φορές. Κι αυτό, μπορεί να το διαπιστώσει κάποιος εύκολα, έξω φυσικά από τον σκληρό πυρήνα του υποψήφιου. Στο διπλανό τραπέζι. Αμφισβήτηση, που πηγάζει αφενός από το…

  Διαβάζω γνώμες στο ντόπιο - αντιπολιτευτικό πλέον - τύπο, ότι η σημερινή διοίκηση δεν διεκδικεί κομμάτι από την πίτα της χρηματοδότησης Ευρωπαϊκών προγραμμάτων, αφήνοντας να εννοηθεί ότι στερούμαστε σήμερα τα μεγάλα έργα που γίνονταν στο παρελθόν. Για να έχουμε μια εικόνα, και για να είμαστε σε θέση να συγκρίνουμε τις περιόδους για τις οποίες γίνεται λόγος, θα πρέπει να σημειώσουμε πρώτα ένα παράδοξο: είναι γεγονός ότι τα περισσότερα μεγάλα έργα ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΓΙΝΑΝ, ήταν ακριβώς την εποχή που τα χρήματα στους δήμους έρρεαν αλόγιστα. Δεν είναι τόσο δύσκολο να το καταλάβουν οι σημερινοί επικριτές (εκτός αν δεν θέλουν), ότι…

  Είναι Κυριακή πρωί είμαι στην πόλη που σπουδάζω και μόλις ξύπνησα. Για την ακρίβεια μόλις έκανα τον καφέ μου έστριψα το τσιγάρο μου και έχω ξεκινήσει να πληκτρολογώ αυτές τις γραμμές. Έξω έχει λιακάδα (χαρά Θεού), κανονικά θα έπρεπε να στρωθώ στο διάβασμα αλλά δεν έχω ιδιαίτερη όρεξη οπότε βρήκα την ευκαιρία να κάτσω και να σου μιλήσω. Για ποιό θέμα να γράψω σήμερα; Δεν έχω αρκετή έμπνευση είναι η αλήθεια, αυτή η εβδομάδα ήταν αρκετά ψυχοφθόρα για μένα κι έτσι δεν έχω το μυαλό μες το κεφάλι για να συγκεντρωθώ κι να επικεντρωθώ σε κάτι συγκεκριμένα. Ας κάνω…

  Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ειδικεύεται στις κατεδαφίσεις. Το βιώνουν καθημερινά οι πολίτες σε όλους τους τομείς. Σειρά τώρα για την κυβερνητική μπουλντόζα έχει η αυτοδιοίκηση. Αρκεί ο ΣΥΡΙΖΑ να επωφελείται κομματικά και να επιβιώνει επί των ερειπίων. Ο αρμόδιος υπουργός δήλωσε ότι “είναι κοινή η προσπάθεια κυβέρνησης και αιρετών για ενδυνάμωση της αυτοδιοίκησης, για μία νέα αποκεντρωμένη οργάνωση του κράτους”. Μόνο που οι αιρετοί τον διαψεύδουν. Δεν υπήρξε κοινή προσπάθεια, η αποδυνάμωση της αυτοδιοίκησης συνεχίζεται και η αποκέντρωση ξεχάστηκε ακόμη και έως σύνθημα. Στην αυτοδιοίκηση απαιτείται μία γενναία και προοδευτική μεταρρύθμιση με επικέντρωση στα πραγματικά προβλήματά της, την περικοπή των…